به گزارش پایگاه خبری روابط عمومی حوزه هنری استان مرکزی سالار جیریایی اظهار داشت: کتاب «دوربرگردان آخر» به قلم طیبه مجتهدی و بر اساس خاطرات رحیم حق مه، آزاده سرافراز دوران دفاع مقدس، صبح روز ۵شنبه ۳مهرماه ۰۴با حضور علاقهمندان به ادبیات پایداری در محل حوزه هنری استان مرکزی رونمایی شد.
جیریایی در ادامه اظهار داشت این کتاب، تازهترین اثر دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری است که بخشهای کمتر شنیدهشدهای از سرگذشت رحیم حقمه از دوران کودکی تا زندانهای عراق را در دوران اسارت بازگو میکند.
رئیس حوزه هنری استان مرکزی افزود رحیم حقمه از کارکنان فنی نیروی دریایی ارتش در آبادان بود که در نخستین روزهای آغاز جنگ تحمیلی به اسارت نیروهای بعثی درآمد و یازده سال سخت و طاقتفرسا را در زندانهای عراق سپری کرد، «دوربرگردان آخر» با روایتهایی زنده و پرجزئیات، لحظهبهلحظه این مسیر دشوار را برای خوانندگان بازسازی میکند.
جیریایی در ادامه اذعان داشت این کتاب، زندگی این آزاده را از دوران کودکی در روستای «لوزدر علیا»ی شازند پی میگیرد؛ جایی که رحیم حقمه در خانوادهای محروم به دنیا آمد وبا مشکلات سنگینی دستوپنجه نرم میکرد: پدری ناشنوا، مادری نابینا و سپس فقدان پدر در کودکی، شرایطی سخت را برای خانواده رقم زد. همین فشارهای زندگی و فقر شدید، خانواده را به مهاجرت به آبادان واداشت؛ شهری که آغازگر فصل جدیدی در سرنوشت او شد به نحوی که از نوجوانی پا به کار آهنگری گذاشت و به زودی توانست مهارت و استواریاش را بهخوبی نشان دهد. این مسیر سرانجام او را به نیروی دریایی ارتش کشاند؛ جایی که بهعنوان یک نیروی فنی مشغول به فعالیت شد و با آغاز جنگ تحمیلی در صف نخست دفاع از میهن قرار گرفت. اسارت او توسط نیروهای عراقی، شروع فصل دیگری از زندگیاش بود که خاطراتش در کتاب «دوربرگردان آخر» بازتابی پررنگ یافته است.
رئیس حوزه هنری استان با اشاره به اینکه رونمایی از «دوربرگردان آخر» فرصتی است برای بازخوانی بخشی از تاریخ معاصر ایران؛ تاریخی که در آن، نام و خاطره آزادگان همچون رحیم حقمه بهعنوان نماد ایستادگی و عزت ماندگار خواهد ماند. در پایان افزود این کتاب علاوه بر شرح رنجهای اسارت، سرشار از روایتهای امیدبخش، صبر و معنویت است و نشان میدهد که چگونه اراده و ایمان میتواند در برابر سختترین شرایط ایستادگی کند. نویسنده با قلمی روان و دقیق، توانسته است زندگی رحیم حقمه را نه تنها بهعنوان یک خاطره شخصی، بلکه بهعنوان بخشی از حافظه جمعی ملت ایران ثبت کند.